Saturday, 27 August 2011

പഞ്ചാരക്കാടിന്‍ തണലത്ത്... Episode 1

Vision was blurred, he could make out only vague shapes and silhouettes. `Where am I?’, he thought, `How did I reach here?’. His head was still throbbing, his hands were tied behind his back, legs and torso tied to a chair to prevent him from escaping, a redundant precaution he thought, he dint have any energy to attempt an escape. ‘What do these men want from me?’, he couldn’t make any sense of it. He dint have any information that people would consider worth torturing to get. Never had At any point in his life any information worth half a penny. So why now and what for? He looked up and saw the two hooded figures were discussing something in a low voice. He tried to cry out loud hoping someone would hear him and come with help, but all that came out was a pitiful whine, his mouth covered with plaster. This seemed to attract the attention of one of the hooded figures. He came over.

The tall figure looked down at the little bugger who was causing them more trouble than he was worth. He wondered how it had reached this stage. This was not meant to be like this. The other guy joined him. He was furious. “എന്താടാ മരമാക്ക്രി കിടന്നു മോങ്ങുന്നെ? നിന്നോടല്ലേ ഒരു ശബ്ദം പോലും ഉണ്ടാക്കിപോകരുതെന്നു പറഞ്ഞത്…”, ഇത് കേട്ട ഉടനെ കെട്ടി വെച്ചിരുന്നവന്‍ ഒരു മോങ്ങലും കൂടി പാസ്‌ ആക്കി. “ഇവനെകൊണ്ട് വലിയ ശല്യമായല്ലോ, ഞാന്‍ അപ്പോഴേ പറഞ്ഞതാ ഈ വയ്യാവേലി വലിച്ചു തലയില്‍ വെയ്ക്കണ്ട എന്ന്… കേട്ടില്ല. അനുഭവിച്ചോ..”. “ അവന്റെ പുളിച്ച തമാശ കേള്‍ക്കാന്‍ വയ്യാതോണ്ട പിടിച്ചു വാ ഒട്ടിച്ചു വെച്ചത്, എന്നാലും സമാധാനം തരില്ലന്നു വെച്ചാ… സുന്ദരാ, ഞാന്‍ പത്തു വരെ എണ്ണും അതിനുള്ളില്‍ നിന്‍റെ മോങ്ങല്‍ നിര്‍ത്തിയിലെങ്കില്‍ ആണ്.. ഒന്ന്‍…, രണ്ട്…”.

‘What the hell did they want? They were speaking his native tongue. Weirder still their voices sounded familiar. That set the alarm bells ringing in his head. People who dint know him well enough, he could handle. There were limits which they would be reluctant to cross. But people who knew him well enough… They would not think twice before hitting him to a pulp. But they were wrong if they thought their simple countdown warnings and mind-games were going to work with him. He stared at them with contempt.’

“നാലു…, അഞ്ചു…”

‘പണി പാളുമെന്നാ തോനുന്നത്, അവനൊരനക്കമില്ലെന്നു മാത്രമല്ല പരമ പുച്ഛത്തോടെ കിടന്നു മോങ്ങുന്നു’.

“ആറു…, ഏഴു…”

മോങ്ങല്‍ നിന്നു. ഭാവം മാറി. സുന്ദരന്‍ സൈലന്‍റ്റ് ആയി.

“ഇനി പറ.. പറയുന്നതാ നിനക്ക് നല്ലത്.. എന്തായാലും നിന്നെക്കൊണ്ടു നമ്മള്‍ പറയിക്കും. നേരത്തെ പറഞ്ഞാല്‍ നമ്മുടെ കൈക്ക് പണി കുറയ്ക്കാം. പറ മോനെ…”

“ങ്.. മ്ഫ്..ങ് ..”

“എടേ അവന്‍റെ വായിലെ പ്ലാസ്റ്റെര്‍ ഊരിയിട്ട് ചോദിക്കടെ… അല്ലാതെ അവന്‍ എങ്ങനെ പറയാനാ..”

“അത് വേണോ? അവനെ കൊണ്ടെഴുതിച്ചാ പോരെ?”

“എത്ര പെട്ടന്ന് തീരുന്നോ അത്രെയും പെട്ടെന്നിവിടെന്നു രക്ഷപെടാമല്ലോ ..”

“ശരി, തുറക്ക്‌.. സുന്ദരാ, ആവശ്യമില്ലാതെ നീ ഒരു വാക്ക് മിണ്ടിയാല്‍… വീണ്ടും നീ എന്നെ കൊണ്ടെണ്ണിക്കരുത് ..”

വായിലൊട്ടിച്ചിരുന്ന പ്ലാസെറ്റ്ര്‍ മാറിയ ഉടനെ സുന്ദരന്‍, “This is absolutely atrocious, appalling, awful…”.”ഒട്ടിക്ക്.. നിന്നോട് ഞാന്‍ പറഞ്ഞോ ആവശ്യമില്ലാതെ ബഹളമുണ്ടാക്കരുതെന്നു? ഒരു ചാന്‍സ് കൂടെ തരും..” വീണ്ടും “Abominable, the way you treat an altruist like me… If I had an antonym it would be you..”

“ഒന്ന് നിര്‍തടെയ് നിന്‍റെ ഡിക്ഷനറി…”

“You cannot allay or assuage me in this matter. You will be held accountable for the ailments afflicted on me… My anger will not abate. You cannot begin to apprehend the anguish or agony I have been subjected to.”

“ഫാ… അവന്‍റെ ഒരു ഇന്ഗ്രീസ്… GRE എഴുതാന്‍ വേണ്ടി പഠിച്ച vocabulary card മോന്‍ ഇത് വരെ B എത്തിയില്ല അല്ലെ?”

പറയെടാ.. എന്ത് കൊണ്ട് കുമാരിയും സുമേഷും പിരിഞ്ഞു?

എന്ത് കൊണ്ട് മെസ്സിലെ പണിക്കാരന്‍ വിജയന്‍ ക്ലാസിനു മുന്നില്‍ വെച്ച് ഹൃദയം തുറന്നിട്ടും അവള്‍ മൈന്‍ഡ് ചെയ്തില്ല?

എന്ത് കൊണ്ട് ആജാനബാഹുവായ ജോനാസ് സ്വന്തം ആഗ്രഹങ്ങള്‍ ത്യജിച്ചു?

നിഖില്‍ ഗണപതിയുടെ മനസ്സറിയാന്‍ എന്തേ രശ്മിക്ക് സാധിച്ചില്ല?

എല്ലാത്തിനും നീ ഉത്തരം പറഞ്ഞെ മതിയാവൂ..

ഷണ്ണന്‍ വാങ്ങിയ സാരി എന്തേ കുമാരി സ്വീകരിച്ചില്ല?

ഇതിനെല്ലാം നീ സമാധാനം പറഞ്ഞു തന്നെ ആവണം...

ഉം.. തുടങ്ങിക്കോ..

"ഇതൊക്കെ പെണ്ണുങ്ങളോട് നേരെ നിന്നു ഇത് വരെ സംസാരിച്ചിട്ടില്ലാത്ത നിങ്ങള്‍ അറിഞ്ഞിട്ടെന്തിനാ..."

ഒരു നിമിഷം സ്തംബിച്ചു നിന്ന മുഖംമൂടികള്‍ അത് വലിച്ചു ഊരിക്കൊണ്ട്.. അപ്പൊ നിനക്ക് മനസ്സിലായി നമ്മള്‍ ആരാണെന്നു..

തിമാ ജോണ്‍ കുരിശിങ്കലും ബോസേട്ടനും...

അപ്പൊ ചോദിച്ചതിനു ഉത്തരം പറഞ്ഞില്ലെങ്കില്‍ എന്ത് സംഭവിക്കും എന്നും നിനക്കറിയാം...

ഒന്ന് , രണ്ട്...

"ഹും.."

മൂന്നു,നാല്...

"ഹില്ല..."

അഞ്ചു ,ആറ് ...

"പണ്ട്, പണ്ട്... വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുന്‍പ്... അവര്‍ ആദ്യമായി തമ്മില്‍ കണ്ട ദിവസം... അവിടെന്നാണ് എല്ലാത്തിന്റെയും തുടക്കം..."


തുടരും...


Disclaimer : All characters and events depicted in this story are fictitious. Any similarity to actual persons, living, dead or somewhere in between, is purely coincidental.

7 comments:

  1. ehehehe! :D katta theppu! can't wait for the next one! The GRE portion had a nice touch! ;)

    ReplyDelete
  2. ROFL!!Sagar kottapuram kalalkki....
    Oru chodyam koodi chodikkanam aa maramakriyodu!!
    Parayada!!!Avalude perentha???

    ReplyDelete
  3. :) Malayalathil aakiyathinte udhesham enthayalum kollam.
    Eagerly awaiting the next part! :)

    ReplyDelete